สำหรับประสบการณ์ที่ได้ในครั้งนั้น

เราเป็นคนชอบการท่องเที่ยวมาก และชอบหาประสบการณ์ใหม่ๆ ในต่างแดน ชอบที่จะเรียนรู้ในวัฒนธรรมต่างๆ หลังเรียนจบก็อยากจะไปต่างประเทศเลย แต่ตอนนั้นยังเด็กที่บ้านไม่ค่อยเห็นด้วย จากนั้นก็เก็บข้อมูลและถามจากพี่ๆเพื่อนๆ ที่เคยไปเรียนต่างประเทศ เราจึงรวบรวมข้อมูลและเอากลับมานั่งคิด และเลือกสิ่งที่เราชอบแหละเหมาะกับตัวเรา ซึ่งตอนนั้นก็ทำงานไปด้วย และก็ได้ไปงานศึกษาต่อต่างประเทศ จึงได้ไปเจอกับพี่ๆ IEC Aboard ซึ่งก็สนิทกับพี่ๆ เค้าเร็วมาก และก็ได้คำแนะนำ การช่วยเหลืออย่างดีมาโดยตลอด หลังจากที่เราทำงานได้ 1 ปี เราจึงขอที่บ้านอีกครั้ง ซึ่งทางบ้าน said yes เราจึงตัดสินใจลาออกจากงาน และมาทำงานกับทาง IEC Aboard ชั่วคราว เพื่อเป็นการเรียนรู้การไปใช้ชีวิตที่นั่นอย่างจริงจัง จนในที่สุดวันที่เราฝันไว้ก็มาถึง วันที่พี่ๆ IEC Aboard โทรมาบอกว่า “ วีซ่าผ่านแล้วนะคะน้องชมพู่” โอ้ยยยตอนนนั้นดีใจมาก ทำไรอะไรไม่ถูกเลย แต่น้ำตาไหลพราก  55555 ดีใจอ่ะ คือความฝันเป็นจริงแล้ว จากนั้นก็เตรียมตัว หางาน หาที่พัก ซื้อของ เพื่อนก็เลี้ยงส่งให้ ตอนนั้นก็คิดว่าจะต้องอยู่รอด และต้องเรียนให้จบคอร์สนะ ต้องอดทนแบบอดทนมากๆ เพราะอยู่ไกลบ้าน

พอเราพาตัวเองไปถึงออสเตรเลีย ความรู้สึกแรกตอนเครื่อง Landing ที่สนามบิน Tullamarine ชีวิตเรามันต้องสนุกแน่ๆ สู้โว้ย!! เราทำได้อยู่แล้ว และการใช้ชีวิตของณิชกมลก็เริ่มขึ้น เราไปก่อนโรงเรียนเปิด 1 สัปดาห์ เพื่อที่จะไปปรับตัวในเรื่องของอากาศและเวลาที่ห่างจากไทยประมาณ 3 ชั่วโมง อากาศที่นั่นดีมาก เราไปตอนฤดูหนาวพอดี โชคดีมากได้ไปสัมผัสความหนาว เวลาหางานเด็กไทยจะหางานกันใน aussietrip เป็น web ที่เด็กไทยที่จะไปออสต้องรู้จักไว้นะคะ จากนั้นเราก็ได้งานที่ร้านอาหารไทย ในวันที่ 3 หลังจากที่เดินทางไปถึง OMG รวดเร็วทันใจมากค่ะ เราได้งานเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านหญิงไทย ซึ่งแน่นอนว่าเป็นร้านอาหารไทยค่ะ ทดลองงาน 1 สัปดาห์ ก็ได้เป็นพนักงานเสิร์ฟเต็มตัว ชีวิตในแต่ละวัน ก็เรียน 4 วัน/สัปดาห์ ทำงาน 6-7 วัน เราทำงานหลังเลิกเรียน โรงเรียนดี อาจารย์ดี เพื่อนดี มีชัยไปกว่าครึ่งนะ โรงเรียนก็จะพาไปทำกิจกรรมทุกๆ สัปดาห์ พาไปปิกนิก ในสวนสาธารณะ ทำบาบีคิวกินกัน นั่งรถไฟออกไปนอกเมืองดูธรรมชาติ และวิถีชีวิตผู้คน ช่วงแรกๆ ก็ไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ ในเมลเบิร์น การเดินทางที่นี่ง่ายมากค่ะ มีทั้ง รถไฟ รถราง (Tram) แท็กซี่ ซึ่งคนส่วนใหญ่จะใช้ Tram ค่ะ เพราะว่าถ้าเดินทางภายใน CBD หรือเขตในเมืองจะนั่งฟรี ไม่ต้องเสียค่าโดยสาร แต่ถ้าจะไปนอกเมืองก็แสนง่าย แค่มีบัตร myki card ซึ่งสามารถซื้อได้ตามสถานีต่างๆ และ 7-11 ค่าโดยสารก็จะคิดเฉลี่ยต่อวันค่ะ ถ้าออกไปนอกเมืองไม่เกิน 3 ชั่วโมง เราก็จะได้ราคาไปกลับถูกหน่อย แต่ถ้าออกไปนานๆ ก็จะเป็นอีกราคาค่ะ แต่ก็ไม่ต่างกันมากเท่าไหร่ เอาเป็นว่าสะดวกมาก สำหรับใครที่ต้องใช้รถไฟออกไปทำงานนอกเมืองค่ะ การใช้ชีวิตของเราในแต่ละวันที่นั่นก็อาจจะว่าวนลูปก็ได้ค่ะ เพราะมีแต่เรียน ทำงาน ไปเที่ยวบางสัปดาห์ ซึ่งเราก็ต้องเก็บตังด้วย และก็มีส่งให้ที่บ้านทุกๆ เดือน

ช่วงที่เรียนอย่างหนักเพื่อที่จะสอบเลื่อนชั้นมันเป็นอะไรที่เหนื่อยมาก เราต้องกลับมาอ่านหนังสือทุกวันหลังจากเลิกงาน ซึ่งเราเลิกงานดึกกว่าจะได้นอนก็ ตี 1-2 ซึ่งเป็นช่วงวัดใจเลยก็ได้ เพราะผ่านจุดนั้นมาได้มันเป็นอะไรที่ภูมิใจจริงๆ เราสามารถสู้กับตัวเองได้ สุดท้ายเราก็ได้เลื่อนชั้น และเรียนจบมาใน Level Intermedia ซึ่งสำหรับการเรียนคอร์สสั้นๆ ในระยะเวลาแค่ 6 เดือน พร้อมกับทำงานไปด้วยนั้น ถือว่าทำเต็มที่และเก่งมากแล้วค่ะ ถ้ามีโอกาสก็อยากจะกลับไปอีก ออสเตรเลียเป็นเมืองน่ารักและรักสงบ สภาแวดล้อมสะอาดและปลอดภัยมาก ผู้คนก็เป็นมิตรและยิ้มแย้มแจ่มใส่กันมากค่ะ

สำหรับความประทับใจที่มีต่อพี่ๆ IEC Aboard คือจะบอกว่าเลือกเอเจนซี่ดี แล้วชีวิตต่างแดนก็จะดีเอง คือมันดีจริงๆ โชคดีมาก ที่ได้รู้จักกับเอเจนซี่นี้ บริหารดี ใส่ใจดูแลถึงที่เลยค่ะ ตั้งแต่การเลือกเมือง เลือกคอร์สเรียนภาษา การเตรียมเอกสาร การขอวีซ่า และจนถึงวันเดินทาง หลังจากที่เราไปใช้วิตที่นั่นสักพัก พี่ๆ ก็เดินทางมาเยี่ยมน้องๆ ถึงเมลเบิร์นกันเลยทีเดียว น้องๆ ฝากซื้อของจากไทยกันเยอะมาก แต่พี่ๆ ก็ยินดีและใจดีค่ะ ขนของมาให้น้องๆ ครบตามที่ต้องการเลยค่ะ เอาเป็นว่าประทับใจมาก ไม่ได้รู้สึกว่าเหงาหรือเคว้งคว้างที่ต้องไปอยู่ต่างแดนเลยค่ะ ก็อยากจะฝากถึงพี่ๆ ทุกคน ว่าขอบคุณมากสำหรับการบริการ การอำนวยความสะดวก และการช่วยเหลือที่ยิ่งกว่าเอเจนซี่ทั่วไปจะทำให้ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่มอบให้น้องๆ นะคะ